«Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμί· μή φοβεῖσθε» (Ματθ.14.27).
Ἕνα διπλό θαῦμα περιγράφει τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Τό πρῶτο εἶναι ἡ θαυματουργική ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ μέσα στή νύκτα, ἐπάνω στήν τρικυμισμένη θάλασσα. Τό δεύτερο εἶναι ἡ θαυματουργική κατάπαυση τῆς τρικυμίας, πού τόσο εἶχε φοβίσει τούς μαθητές του.
Καί ὅλα αὐτά συμβαίνουν τό βράδυ πού ἀκολουθεῖ μετά ἀπό τό ἄλλο μεγάλο θαῦμα, τό θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων ἀνδρῶν πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ γιά νά ἀκούσουν τόν Χριστό νά διδάσκει.
Οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ εἶχαν ἀπομακρυνθεῖ ἤδη ἀπό τόν τόπο τοῦ θαύματος μέ τό πλοῖο, καί ὁ Χριστός, ἀφοῦ ἀπέλυσε τό πλῆθος, ἀποσύρθηκε γιά νά προσευχηθεῖ. Ὡς παντογνώστης ὅμως αἰσθάνεται τήν ἀγωνία τῶν μαθητῶν του πού φοβοῦνται ὅτι θά πνιγοῦν ἐξαιτίας τῆς ἀπρόσμενης τρικυμίας· καί γι᾽ αὐτό ἐμφανίζεται μέσα στή νύκτα, νά περπατᾶ ἐπάνω στά κύματα καί νά τούς καθησυχάζει ὄχι μόνο ἀπό τόν φόβο τῶν κυμάτων ἀλλά καί ἀπό τήν ἔκπληξη γιά τήν ἀπροσδόκτητη παρουσία του.
«Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμί· μή φοβεῖσθε», εἶναι τά λόγια τοῦ Ἰησοῦ· ἀλλά ὁ Πέτρος ἀμφιβάλλει καί ζητεῖ ἀποδείξεις γιά τό θαῦμα. «Ἄν εἶσαι σύ», τοῦ λέει, «φώναξέ με νά ἔρθω κοντά σου». Καί ὁ Χριστός τόν καλεῖ· καί ὁ Πέτρος βαδίζει ὄντως ἐπάνω στά κύματα, μέχρι πού ἡ ἀμφιβολία καί πάλι τόν κλονίζει καί ἀρχίζει νά βυθίζεται, γιά νά ἀκούσει τήν ἐπιτίμηση τοῦ διδασκάλου του: «ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας».
Ὁ Πέτρος ἔχει δεῖ πολλά θαύματα καί γνωρίζει ὅτι ἡ μόνη προϋπόθεση πού ζητᾶ ὁ Χριστός γιά νά κάνει τό θαῦμα εἶναι ἡ πίστη. Καί αὐτή ἡ πίστη, πού διαθέτει, ἀσφαλῶς, ὁ ἀπόστολος, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐγκαταλείψει τά πάντα γιά νά ἀκολουθήσει τόν Χριστό, εἶναι πού κλονίζεται στιγμιαῖα· καί εἶναι ἡ ἔλλειψή της πού τόν κάνει νά βυθίζεται.
Ἡ ἐπίπληξη τοῦ Χριστοῦ πρός τόν μαθητή του δέν ἔχει ὡς μόνο στόχο νά τονίσει γιά μία ἀκόμη φορά τή σημασία τῆς πίστεως γιά τό θαῦμα, ἀλλά καί νά μᾶς διδάξει ὅτι ἡ πίστη εἶναι κάτι πού χρειάζεται ἀγώνα καί προσπάθεια γιά νά εἶναι σταθερός καί μόνιμος συνοδοιπόρος τῆς ζωῆς μας. Διότι χωρίς τήν πίστη εἶναι δύσκολο νά διέλθει ὁ ἄνθρωπος τήν παροῦσα ζωή. Ἡ ζωή μας εἶναι ἕνας διαρκής ἀγώνας, εἶναι ἕνας διάπλους μέσα ἀπό μία τρικυμισμένη θάλασσα καί χρειάζεται ἀκλόνητη πίστη γιά νά φθάσει ὁ ἄνθρωπος στό τέρμα, γιά νά φθάσει στό ἀπάνεμο λιμάνι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, τό ὁποῖο εἶναι ὁ τελικός προορισμός του. Χρειάζεται πίστη γιά νά ἀντιλαμβάνεται κανείς τά θαύματα πού ἐπιτελεῖ ὁ Χριστός καθημερινά στή ζωή του, γιά νά ἀντλεῖ θάρρος καί δύναμη καί νά συνεχίζει.
Πολλοί περιμένουμε κάτι ἐντυπωσιακό γιά νά τό χαρακτηρίσουμε ὡς θαῦμα. Ὅμως ἄν ἐκτιμήσουμε σωστά τά γεγονότα, τότε θά διαπιστώσουμε ὅτι ὅλα ὅσα ζοῦμε, ὅλα ὅσα συμβαίνουν καθημερινά στή ζωή μας εἶναι θαύματα. Ἡ ἴδια ἡ ζωή μας εἶναι ἕνα διαρκές θαῦμα ὄχι μόνο σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τή λειτουργία τοῦ σώματός μας, ἀλλά καί στήν ἐπιβίωσή μας μέσα στούς τόσους κινδύνους στούς ὁποίους εἴμαστε καθημερινά ἐκτεθειμένοι.
Ἄν δέν ἀντιλαμβανόμαστε αὐτά τά καθημερινά θαύματα πού μᾶς ἀφοροῦν προσωπικά, ἄν ἀγωνιοῦμε γιά ὅσα συμβαίνουν γύρω, ἄν ἀνησυχοῦμε γιά τό μέλλον μας καί τό μέλλον τῶν δικῶν μας ἀνθρώπων, τότε ἡ σημερινή ἐρώτηση τοῦ Χριστοῦ πρός τόν Πέτρο ἀπευθύνεται καί πρός ἐμᾶς: «ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας;»
Τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά ἐξετάσουμε προσεκτικά τόν ἑαυτό μας, νά ἐλέγξουμε τήν πίστη μας, ἀλλά κυρίως νά ἐντείνουμε τήν προσπάθεια καί τόν ἀγώνα μας νά αὐξήσουμε τήν πίστη μας στόν Χριστό, ζητώντας καί ἀπό τόν ἴδιο νά μᾶς προσθέσει πίστη, γιά νά τύχουμε καί ἐμεῖς τῶν μεγάλων δωρεῶν καί τῶν θαυμάτων τῶν ὁποίων ἀξιώθηκαν οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου καί ὅσοι τόν ἀκολούθησαν, κατά τή διαβεβαίωση τοῦ Χριστοῦ: «εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι».
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου