Ο Νίκος Γεωργάκης μπήκε στη δισκογραφία το 1989 με το δίσκο «Βραδινή Αναρρίχηση», ο οποίος κυκλοφόρησε σε παραγωγή του Μάνου Χατζιδάκι, από τον «Σείριο».
Παρέμεινε ένας διακριτικός τραγουδοποιός, με αισθαντικότητα και αταλάντευτη ποιότητα.
Ακολούθησαν ακόμη έξι προσωπικές δουλειές σε δική του μουσική και ενορχήστρωση: «Η δύση κι η αυγή έχουν το ίδιο χρώμα» -1995, «Παράδοξη νύχτα» - 1998, «Ταξίδι από ένα δωμάτιο» - 2002, «Ανάσα καλοκαιριού» - 2007, «Να γίνω η θάλασσα» - 2011, «Παραφυλάει ο έρωτας» (2015).
Τώρα ήρθε η σειρά της έβδομης δισκογραφικής εργασίας του: "Είν’ η ζωή μια μουσική" (2020).
Πιστός στην «καθαρή» πλευρά του τραγουδιού, συνοδοιπορεί και εδώ με φίλους, άξιους μουσικούς, που τους συναντάμε και στους προηγούμενους δίσκους τους, αλλά πάντα ...ανανεωμένους, σαν από τα αεράκι του Βαρδάρη, αφού ο Νίκος Γεωργάκης είναι και πιστός Θεσσαλονικιός.
Αίφνης, θυμάμαι ότι το 1991 συμμετείχε στις «Βραδιές ονείρου – Θεσσαλονικείς συνθέτες» και το 1992 αντιπροσώπευσε τη Θεσσαλονίκη στη Μπιενάλε νέων καλλιτεχνών της Μεσογείου που έγινε στη Βαλένθια της Ισπανίας.
Αν και εμφανίστηκε σε πολλά φεστιβάλ και συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ως δημιουργός και ερμηνευτής, στη Θεσσαλονίκη υπηρετεί το ρεμπέτικο τραγούδι τα τελευταία ...κάμποσα χρόνια.
Και αυτός ο δίσκος του Νίκου Γεωργάκη είναι αντιεμπορικός, και γι’ αυτό έχει λόγο ύπαρξης, στους αυχμηρούς καιρούς μας. Οι μουσικοί του δίσκου είναι οι Δον Κιχώτες ενός τραγουδιού που πάει να χαθεί... Και μόνο γι’ αυτό αξίζει να τραγουδάμε "Είν’ η ζωή μια μουσική".
Παραθέτουμε στη συνέχεια ενημερωτικό υλικό και δύο τραγούδια από τον δίσκο, με ερμηνεύτρια την Δάφνη Πανουργιά. Οι στίχοι είναι της Φωτεινής Τοπουζλή.
Π.Α.Α.
Νίκος Γεωργάκης: "Είν’ η ζωή μια μουσική" by Panagiotis Andriopoulos on Scribd
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου