Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Έχω γράψει επανειλημμένως για τους δύο κορυφαίους εκπροσώπους του εκκλησιαστικού λαϊκισμού και της θεολογίας της ατάκας, δηλ. τον κληρικό Χαράλαμπο Παπαδόπουλο (Λίβυο) και τον σήμερα αποσχηματισθέντα Ανδρέα Κονάνο.
Όταν έγραψα για τον Λίβυο κάποιοι με εγκάλεσαν: «Ο Λίβυος δεν είναι Κονάνος», μου είπαν κατηγορηματικά! Είναι άλλο επίπεδο!
Νομίζω ότι σήμερα τους απαντάει ο ίδιος ο Λίβυος με το σχόλιό του στον τοίχο του fb του Κονάνου:
Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος
Καλή συνέχεια στο μονοπάτι που επέλεξες για να φτάσεις στην κορυφή (Θεό). Τα πάντα είναι δρόμος προς Εκείνον. Εγω σε γνώρισα ως φως και είμαι σίγουρος οτι αυτο θα συνεχίσεις να είσαι. Σε ευχαριστούμε για οτι μας χάρισες και για εκείνα που ακόμη θα μας δώσεις. Σ αγαπήσαμε, σ αγαπάμε και θα σ αγαπάμε!!!!!!
Βέβαια «θα σ’ αγαπάμε» γιατί όπως μας είπες σήμερα Ανδρέα Κονάνο, πέρασες ζάχαρη (!) είκοσι χρόνια σαν παπάς! Ταξιδάκια, χλιδή, δόξα, γνωριμίες, πάση τη κτίσει, κι όλα αυτά επειδή ήσουν παπάς! Μας είπες επί λέξει:
"Μετά από 20 χρόνια ιερατικής ζωής, σήμερα αποχωρίζομαι τα ράσα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν «τα πετάω» με περιφρόνηση και αποστροφή! Τα φιλώ και τα ευγνωμονώ, διότι για 2 δεκαετίες μου έδωσαν την ευκαιρία να κάνω «πατρίδα» μου όλη τη Γη, να ζήσω καταπληκτικές θεανθρώπινες στιγμές και να γνωρίσω ωραίους ανθρώπους σε όλα τα μέρη του κόσμου."
Και για να κλείσω με τον Λίβυο. Το σχόλιό του στον Κονάνο ενέχει σημαντικό θεολογικό προβληματισμό για το πώς ο Λίβυος θεωρεί την ιερωσύνη... Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...
Ο Λίβυος θεωρεί τον Κονάνο "φως"! Λέτε να είναι το ...άκτιστο; Άπαγε!...
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου