Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
"Οδύσσεια, ραψωδία έψιλον" του Ομήρου
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Γεωργαλάς
Παίζουν: Στέλιος Δημόπουλος, Χρήστος Καπενής
Η ε’ ραψωδία της Ομήρου Οδύσσειας, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά ανέβηκε στο δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου το 2015.
Μια παράσταση - σχοινοβασία που κερδίζει το στοίχημα.
Μια παράσταση - σχοινοβασία που κερδίζει το στοίχημα.
Αναδεικνύεται ο λόγος σε όλο του το μεγαλείο, κυριαρχεί η αγία λιτότης, εκπλήσσει η οικονομία (δύο ηθοποιοί – ραψωδοί γύρω από ένα υδατόστρωτο τραπέζι αρκούν), συγκινεί το πάθος των ερμηνευτών που έχουν κάνει κτήμα τους τον Ομηρικό λόγο, σε συνεπαίρνει η υπαρξιακή διάσταση που αναδίνεται και άρα σε αφορά προσωπικά.
Το υλικό …σχολικό! Η μετάφραση του Ζήσιμου Σιδέρη, οικεία σε πολλούς από μας από την σχολική ζωή αλλοτινών καιρών, εμφανίζεται ενώπιόν μας σαν ένα άφθαρτο κείμενο, με δυναμική και ποιητική διάσταση. Γιατί η σκηνοθεσία του Δημήτρη Γεωργαλά δεν αφήνει ούτε μία λέξη, ούτε ένα άρθρο να …πέσει χάμω.
Οι δύο ηθοποιοί – ραψωδοί, βρίσκονται σε πλήρη αντιστικτική σχέση σαν από πάντα. Ένα κείμενο – παρτιτούρα, όπου θαυμάζει κανείς την συνήχηση του λόγου και πώς μετά απ’ αυτή, ο αφηγητής περνάει με φυσικότητα στο μονόλογο.
Η παράσταση είναι σύγχρονη. Δεν είναι μοντέρνα, με την έννοια μιας καινοτομίας που θέλει να προκαλέσει, να διεγείρει, να συζητηθεί. Σκοπός είναι η πρόκληση της μεταφοράς στο σήμερα του Ομηρικού λόγου. Να δούμε πόσο και πώς μας αφορά. Γιατί μπορεί να είναι διαχρονικός. Και νομίζω πώς η παράσταση το κατορθώνει αυτό αβίαστα. Καθώς παρακολουθούσα τους δύο νεαρούς ηθοποιούς να πάσχουν ευγενικά επί σκηνής, θυμήθηκα τον Ζήσιμο Λορεντζάτο που ταυτίζει την παράδοση με τη ζωή:
«O Ομηρος είσαι εσύ. Χωρίς εσένα Ομηρος δεν υπάρχει. Από σένα εξαρτάται να είναι η παράδοση ζωντανή ή νεκρή».
Στην ε’ ραψωδία της Οδύσσειας - κατά Δημήτρη Γεωργαλά - φανερώνεται πανηγυρικά πως ο Όμηρος μπορεί να είναι σημερινός και αυριανός. Από εμάς εξαρτάται να τον «ζωογονήσουμε» για να μεταλάβουμε του φωτός του. Χωρίς τερτίπια ή εντυπωσιασμούς, αλλά με ευαισθησία και αλήθεια. Άλλωστε το ίδιο το κείμενο, αν το προσεγγίσουμε αγαπητικά, μας οδηγεί σε εύδιο λιμένα, στην προσωπική Ιθάκη μας.
Παραθέτουμε στη συνέχεια το βίντεο της παράστασης.
Παραθέτουμε στη συνέχεια το βίντεο της παράστασης.
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου