«Καί εὐλόγησεν αὐτούς ὁ Συμεών».
Ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου σήμερα καί ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τό γεγονός ὡς τό πρῶτο δημόσιο γεγονός τῆς ἐπιγείου ζωῆς τοῦ Χριστοῦ μετά τή γέννησή του. Ἡ Παναγία καί ὁ Ἰωσήφ πηγαίνουν στόν ναό τοῦ Σολομῶντος γιά νά προσφέρουν τήν ὁρισμένη ἀπό τόν Μωσαϊκό νόμο θυσία γιά τό τεσσαρακονθήμερο βρέφος. Πηγαίνουν ἀπό σεβασμό πρός τόν νόμο, χωρίς νά σκεφθοῦν καί νά συνειδητοποιήσουν ὅτι τό βρέφος πού κρατοῦν στήν ἀγκάλη του εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
Ὁδηγοῦν, λοιπόν, τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό στόν οἶκο τοῦ Πατρός του, ὄχι γιά νά εὐλογηθεῖ ἀπό τόν Θεό, ἀλλά γιά νά λάβουν οἱ ἴδιοι τήν εὐλογία. Ὁδηγοῦν τό βρέφος Ἰησοῦ στόν ναό τοῦ Θεοῦ γιά νά ἀκούσουν τόν Συμεών νά εὐλογεῖ τόν Θεό «ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί» του «τό σωτήριον» τοῦ Θεοῦ, καί γιά νά ἀντιληφθοῦν πόσο μεγάλη εἶναι ἡ εὐλογία πού ἔλαβαν οἱ ἴδιοι ἀπό τόν Θεό νά ἀξιωθοῦν νά κρατήσουν στά χέρια τους τόν Υἱό του καί σωτῆρα τοῦ κόσμου, ἀλλά καί γιά νά δεχθοῦν τήν εὐλογία τοῦ δικαίου Συμεών.
Ἀσφαλῶς, ἀδελφοί μου, ἡ Παναγία καί ὁ Ἰωσήφ δέν εἶχαν ἀνάγκη ἀπό τήν εὐλογία τοῦ Συμεών, γιατί εἶχαν λάβει πρίν ἀπό αὐτή τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπέλεξε ἀνάμεσα ἀπό τά ἑκατομμύρια τῶν γυναικῶν τήν Παναγία ὡς Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του καί τόν Ἰωσήφ ὡς προστάτη της. Ὅμως ἡ Παναγία καί ὁ Ἰωσήφ δέν σκέπτονται μέ αὐτόν τόν τρόπο. Δέν σκέπτονται ὅτι μποροῦν νά ἀθετήσουν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί νά παρακάμψουν τόν νόμο του. Καί ἐπιβεβαιώνονται ἀπό τόν ἴδιο τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος θά διακηρύξει ὅτι «οὐκ ἦλθον καταλῦσαι τόν νόμον ἀλλά πληρῶσαι». Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ πού προκύπτει ἀπό αὐτήν, εἶναι δύο ἀπό τά στοιχεῖα πού μᾶς ὑπενθυμίζει ἡ Ἐκκλησία μας μέ τή σημερινή μεγάλη ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου.
Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ εἶναι, ἀδελφοί μου, αὐτό πού ἔχουμε ὅλοι μας ἀνάγκη στή ζωή μας. Μπορεῖ νά ἔχουμε τά πάντα, μπορεῖ νά μήν μᾶς λείπει τίποτε, ἀλλά χωρίς τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ τίποτε δέν ἔχει σημασία καί ἀξία. Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτή πού πληροῖ καί ἀναπαύει τήν ψυχή μας· εἶναι αὐτή πού δίνει νόημα καί περιεχόμενο σέ ὅ,τι καί ἄν ἀποκτοῦμε μέ κόπο καί προσπάθεια στή ζωή μας· εἶναι αὐτή πού καταξιώνει καί ἁγιάζει τίς προσπάθειές μας, τόν ἀγῶνα μας, τά ἀγαθά μας καί τή ζωή μας.
Ὁ ἄνθρωπος τῆς ἐποχῆς μας ἔχει δυστυχῶς ὑποβαθμίσει τή σημασία τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ στή ζωή του. Τήν ἔχει ξεχάσει, τήν ἔχει διαγράψει ἀπό τή ζωή του, καί στή συνέχεια ἀπορεῖ γιατί εἶναι ἀνικανοποίητος ἀπό τά πάντα, γιατί αἰσθάνεται δυστυχής, γιατί παρά τή σχετική εὐμάρεια καί τήν ἄνεση μέσα στήν ὁποία ζεῖ, αἰσθάνεται ἕνα κενό στήν ψυχή του, αἰσθάνεται μία ἔλλειψη πού δέν μπορεῖ νά προσδιορίσει. Καί παρ᾽ ὅλα αὐτά ἀδυνατεῖ νά συνειδητοποιήσει ὅτι αὐτό πού τοῦ λείπει εἶναι ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ πού ἔρχεται στή ζωή μας, ὅταν τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ὅταν προσπαθοῦμε νά ζοῦμε σύμφωνα μέ αὐτές, ὅταν ἀγωνιζόμαστε νά τίς ἐφαρμόζουμε. Εἶναι ἡ χάρη καί ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ πού ἔρχεται στή ζωή μας, ὅταν τή ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό, ὅταν τόν παρακαλοῦμε νά μᾶς τήν δώσει, ὅταν τήν ἐπικαλούμεθα σέ ὅ,τι κάνουμε στήν καθημερινή μας ζωή.
Νομίζουμε, ἀδελφοί μου, ὅτι ἀρκοῦν οἱ δικές μας δυνάμεις καί οἱ δικές μας ἱκανότητες καί ξεχνοῦμε τόν Θεό καί δέν στρεφόμαστε πρός Αὐτόν, ὅταν ἀρχίζουμε τήν ἡμέρα μας, ὅταν ἀρχίζουμε τήν ἐργασία μας, ὅταν κάνουμε ὁτιδήποτε στή ζωή μας. Ξεχνοῦμε ὅτι καί οἱ δυνάμεις καί οἱ ἱκανότητές μας ἀπό τόν Θεό προέρχονται καί σ᾽ αὐτόν τίς ὀφείλουμε. Ξεχνοῦμε ὅτι ὁ Θεός δέν θέλει κάτι ἀπό τή ζωή μας, δέν θέλει νά ἐπεμβαίνει σ᾽ αὐτή. Θέλει ὡς στοργικός πατέρας νά μᾶς στηρίζει καί νά μᾶς ἐνισχύει μέ τήν εὐλογία του πού μᾶς τήν προσφέρει μέ ἀγάπη μέσω τῆς Ἐκκλησίας, τῶν ἁγιαστικῶν πράξεων καί τῶν μυστηρίων της.
Γι᾽ αὐτό, λοιπόν, ἀδελφοί μας, ἄς διδαχθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τῆς Παναγίας μας καί τοῦ δικαίου Ἰωσήφ πού προσάγουν σήμερα τόν Χριστό στόν ναό τοῦ Θεοῦ καί λαμβάνουν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν πρεσβύτη Συμεών, καί ἄς συνειδητοποιήσουμε τή σημασία τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ καί στή δική μας ζωή, καί τήν καθημερινή καί τήν πνευματική. Καί ἄς μήν τήν ἀρνούμεθα. Ἄς τήν ζητοῦμε καί ἄς τήν ἐπιδιώκουμε μέ ταπείνωση, ζῶντας σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί παρακαλῶντας τον πάντοτε νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί τίς προσπάθειές μας γιά νά εὐοδοῦνται καί νά ἐπιτυγχάνουν καί γιά νά προοδεύουμε πρός τό ἀγαθό μέ τή χάρη καί τή βοήθειά του.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου