Σοφίας εραστής ηχ πλ δ'. Δόξα Eσπερινού Bασιλείου του Mεγάλου (1η Iανουαρίου). Δοξαστάριο, τόμ. A', σ. 201-04. Διάρκεια 12'.52''.
Το μέλος περιλαμβάνεται στην σειρά Μνημεία Εκκλησιαστικής Μουσικής, και στο Σώμα Δοξαστικά Ιακώβου Πρωτοψάλτου, που εκδίδει ο Μανόλης Χατζηγιακουμής και το Κέντρον Ερευνών και Εκδόσεων. Στο cd9 που τιτλοφορείται ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΩΡΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ (Ι), πρώτο μέλος είναι το Δοξαστικό του Εσπερινού του Μ. Βασιλείου, το οποίο ερμηνεύει εξαίσια ο μακαριστός διακο - Διονύσης Φιρφιρής, Πρωτοψάλτης Πρωτάτου Αγίου Όρους.
Ο Μ. Χατζηγιακουμής παρατηρεί πώς "σε όλα τα εκτελούμενα Δοξαστικά του Ιακώβου επισημαίνονται επιπλέον και πολλά στοιχεία της παλαιάς και της νεώτερης Αγιορειτικής ερμηνευτικής παράδοσης: κλασικές αναλύσεις θέσεων, ιδιότυπα ποικίλματα, πρότυπες επιμέρους υφολογικές και ηθολογικές εκφράσεις. Ακόμη, αναδεικνύονται και όλες οι ουσιώδεις ιδιότητες της προσωπικής ερμηνευτικής τέχνης του πατρός Διονυσίου: η απαράμιλλη εκφραστική δύναμη, η οικείωση και και η βαθειά γνώση του παραδοσιακού μουσικού υλικού, η έντονη και αυθεντική αποτύπωση του πνευματικού και λειτουργικού βιώματος. Στην ηχογραφημένη ερμηνεία του Δοξασταρίου του Ιακώβου από τον πατέρα Διονύσιο έχει, όπως ειπώθηκε, “αιχμαλωτισθεί”, για το διαρκές μέλλον, ένα ανεκτίμητο και ανεπανάληπτο κομμάτι της μεγάλης μουσικής παράδοσης του Ελληνισμού. Μια ερμηνεία η οποία αποτελεί ήδη μέγιστο επιστημονικό και πνευματικό γεγονός (και μέγιστο ευτύχημα η καταγραφή της, έστω και στη δύση της ζωής του). Το επίτευγμα του πατρός Διονυσίου εδώ είναι διπλό: από τη μια αναδεικνύει την ψαλτική σε μεγάλη τέχνη, διδάσκοντας ταυτόχρονα τί σημαίνει αληθινή και γνήσια ερμηνεία· από την άλλη, δείχνει πόσο ουσιαστική και ζώσα μπορεί να είναι η καλλιτεχνική πραγματικότητα, και μάλιστα σε τομείς που εξακολουθούν να παραμείνουν υποτιμημένοι και, για τους πολλούς, τελείως άγνωστοι."
Ο Μ. Χατζηγιακουμής παρατηρεί πώς "σε όλα τα εκτελούμενα Δοξαστικά του Ιακώβου επισημαίνονται επιπλέον και πολλά στοιχεία της παλαιάς και της νεώτερης Αγιορειτικής ερμηνευτικής παράδοσης: κλασικές αναλύσεις θέσεων, ιδιότυπα ποικίλματα, πρότυπες επιμέρους υφολογικές και ηθολογικές εκφράσεις. Ακόμη, αναδεικνύονται και όλες οι ουσιώδεις ιδιότητες της προσωπικής ερμηνευτικής τέχνης του πατρός Διονυσίου: η απαράμιλλη εκφραστική δύναμη, η οικείωση και και η βαθειά γνώση του παραδοσιακού μουσικού υλικού, η έντονη και αυθεντική αποτύπωση του πνευματικού και λειτουργικού βιώματος. Στην ηχογραφημένη ερμηνεία του Δοξασταρίου του Ιακώβου από τον πατέρα Διονύσιο έχει, όπως ειπώθηκε, “αιχμαλωτισθεί”, για το διαρκές μέλλον, ένα ανεκτίμητο και ανεπανάληπτο κομμάτι της μεγάλης μουσικής παράδοσης του Ελληνισμού. Μια ερμηνεία η οποία αποτελεί ήδη μέγιστο επιστημονικό και πνευματικό γεγονός (και μέγιστο ευτύχημα η καταγραφή της, έστω και στη δύση της ζωής του). Το επίτευγμα του πατρός Διονυσίου εδώ είναι διπλό: από τη μια αναδεικνύει την ψαλτική σε μεγάλη τέχνη, διδάσκοντας ταυτόχρονα τί σημαίνει αληθινή και γνήσια ερμηνεία· από την άλλη, δείχνει πόσο ουσιαστική και ζώσα μπορεί να είναι η καλλιτεχνική πραγματικότητα, και μάλιστα σε τομείς που εξακολουθούν να παραμείνουν υποτιμημένοι και, για τους πολλούς, τελείως άγνωστοι."
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου