Των Τριών Ιεραρχών ξημερώνει... Και σκέφτομαι διάφορα. Θέλω να γράψω για την γιορτή, για το ιστορικό της, αλλά περισσότερο για το νόημά της. Και πάνω εκεί μου έρχονται από φίλους οι συριζόφιλες δηλώσεις κάποιου εκπροσώπου τύπου της Συνόδου και ορισμένων ιεραρχών.
Και σκέφτομαι ποιο απύθμενο χάος χωρίζει την ελληνική ιεραρχία (πατριαρχικούς και της Ελλαδικής) από τους τιμώμενους Τρεις Ιεράρχες. Και να πεις, ήταν πρωτίστως στην μόρφωση; Και εκεί απύθμενο είναι το χάος, καθώς λίγα δυστυχώς γράμματα γνωρίζουν οι περισσότεροι ιεράρχες, ιδίως οι νεωτεριστές, οικουμενιστές και συριζόφιλοι. Αλλά αυτό δεν είναι το πρόβλημα. Τους τρεις φωστήρες της τρισηλίου θεότητος δεν μπορεί, ούτε είναι απαραίτητο να τους πλησιάζει κάθε επίσκοπος στην κατά κόσμον γνώση. Εκεί που θα έπρεπε να τους πλησιάζουν, θα ήταν όμως στην κατά θεόν γνώση, στην αγιότητα και ιδίως στην αταλάντευτη ορθοδοξία.
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου