"ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ" ΣΤΟ ΜΠΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ (ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ)

Πραγματικά ευώδιασε το “Ρόδον το αμάραντον”, στο αφιέρωμα του Κέντρου Λόγου “Αληθώς” στον Ακάθιστο Ύμνο, εν Βανάτω της Ζακύνθου.
Και αβίαστα μου έρχονται στο μυαλό στίχοι από τον "Ακάθιστο Ύπνο" του ποιητή Παναγιώτη Καποδίστρια, του και εμπνευστή του "Αληθώς":
Άνθη βουερά
της Άνοιξης λεπίδια
οι Χαιρετισμοί
...

Το Κέντρο Λόγου της Ενορίας Μπανάτου «ΑΛΗΘΩΣ», λοιπόν, πολιτισμική έκφραση της Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου, συνεχίζοντας τις επιμορφωτικές συνάξεις του, παρουσίασε την 4η για το τρέχον ακαδημαϊκό έτος δράση του, το βράδυ της Κυριακής Δ΄ των Νηστειών (18 Μαρτίου 2018), στον Ναό της Παναγούλας εν Βανάτω της Ζακύνθου.

Παρόντες ήταν, εκ προσώπου του απουσιάζοντος Μητροπολίτου Ζακύνθου, ο Καθηγούμενος της Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου Αρχιμανδρίτης Διονύσιος Λιβέρης, αρκετοί Κληρικοί, ο Πρόεδρος Μπανάτου κ. Τιμόθεος Ελ. Στραβοπόδης και πλήθος φίλων του “Αληθώς”, οι οποίοι κατέκλυσαν τον Ναό έως και το υπερώο.

Η εν λόγω εκδήλωση αφορούσε στον Ακάθιστο Ύμνο προς την Παναγία, με γενικό τίτλο “Ρόδον το αμάραντον”.

Προς τούτο, η κ. Δήμητρα Σταμίρη, έγκριτη φιλόλογος και ποιήτρια, ομίλησε συνοπτικά, αλλά με επιστημονική επάρκεια, για το κοσμαγάπητο αυτό βυζαντινό ποίημα, προσεγγίζοντάς το αισθητικά. Η έμπειρη ομιλήτρια κατέληξε ως εξής: «Στον Ακάθιστο Ύμνο η ποιητική τέχνη αποκτά ένα ρωμαλέο χαρακτήρα και μια αξεπέραστη δυναμική. Ο λόγος είναι ουσιώδης, πνευματικός και καλλιτεχνικός. Στίχοι μελίρρυτοι που σφύζουν από πάθος, με συγκινησιακή φόρτιση, με δραματικές εντάσεις, με χαρισματική απόδοση μιας δυνατής, φροντισμένης γλώσσας, πλημμυρισμένης από στοιχεία καλολογικά και περίτεχνα σχήματα λόγου. Μεταφορές, αντιθέσεις, παρηχήσεις, παρομοιώσεις, απουσία χασμωδίας, ιδιαίτερη χρήση των γραμματικών όρων και κυρίως γλαφυρές και παραστατικές εικόνες από το φυσικό περιβάλλον. Κι εδώ ισχύει ο λόγος του καθηγητή Ερατοσθένη Καψωμένου ότι και στη βυζαντινή λογοτεχνία λειτουργεί ο “σημασιακός κώδικας όπου η συνάρτηση του κάλλους με το αγαθό εμφανίζεται σταθερά ως σχέση ισοδυναμίας ή ταυτότητας. Μέσα στην ποιητική παράδοση η υπέρτατη έκφραση τιμής και αναγνώρισης προέρχεται από τη φύση, από τα maxima membra mundi, ουρανό / ήλιο, γη και θάλασσα. Η έκφραση αυτή ισοδυναμεί με έπαινο σε υπερθετικό βαθμό, καθώς η φύση αποτελεί το μέγιστο μέτρο που δίνει στο αντικείμενο του θαυμασμού και του επαίνου συμπαντική αξία”. Η φύση είναι θεία, άρα και τα πρόσωπα των οποίων τα χαρακτηριστικά παραλληλίζονται με τα στοιχεία της φύσης είναι εξίσου θεϊκά. Τέλος, θεωρούμε ότι όλα τα στοιχεία που παρατέθηκαν δικαιολογούν με απόλυτο τρόπο ότι ο Ακάθιστος Ύμνος αποτελεί “μνημείο άφθαστης γλωσσικής τελειότητας, αξεπέραστο και μοναδικό, όχι μόνο σε εθνικό, θρησκευτικό, θεολογικό και λογοτεχνικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο”.»

Η ανωτέρω ομιλία της κ. Σταμίρη διανθίστηκε από σταχυολόγηση ψαλμάτων εκ του Ακαθίστου Ύμνου. Συγκεκριμένα, η 30μελής Μικτή Χορωδία “Το όνειρο του παιδιού”, υπό την διεύθυνση του κ. Δημήτρη Κάνδηλα, Πρωτοψάλτη Μπανάτου, παρουσίασε αποσπάσματα από τον Ακάθιστο Ύμνο, αφενός μεν σε βυζαντινή απόδοση, κυρίως δε στο ζακύνθιο ύφος της ψαλτικής.

Ομιλήτρια και Χορωδία καταχειροκροτήθηκαν από το ενθουσιώδες κοινό, ο δε υπεύθυνος του “Αληθώς”, Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας, κατακλείοντας την κατανυκτική βραδιά, ευχαρίστησε όσους μόχθησαν για την επιτυχία της, αλλά και τους πολυπληθείς φίλους των διαφόρων μορφωτικών δράσεων του Κέντρου, οι οποίοι φροντίζουν να είναι πάντα παρόντες!

Αξίζει να επισημανθεί ότι, κατά την διάρκεια της εκδήλωσης, παρουσιάστηκε στο κοινό η αρχαιότερη θεομητορική Εικόνα της Ενορίας, μια μικρή Βρεφοκρατούσα, έργο αγνώστου καλλιτέχνη του 16ου αιώνα, η οποία, αποκατεστημένη προ ολίγων ετών από τους συντηρητές έργων τέχνης Αδελφούς Ανδρέα και Μάριο Θεοδόση, είχε τεθεί για προσκύνημα!