Τόση δυσωδία υποκρισίας δεν την περιμέναμε!
Άραγε υπονοεί να είμαστε μόνο φρόνιμοι σαν τον όφι και όχι και ακέραιοι στην πίστη σαν την περιστερά;
Ή μήπως εννοεί φρόνιμοι στον Οικουμενισμό και στην υπακοή στους ψευδοεπισκόπους;
Αν σκεφτούμε να διδαχθούμε από το παράδειγμά του, το επισκοπικό δικαστήριο παρωδία, (χωρίς προθεσμία στους κατηγορουμένους, π. Νικόλαο Μανώλη και π. Θεόδωρο Ζήση) ήταν φρόνιμη πράξη ή δαιμονοκίνητη έμπνευση;
Τελικά χρησιμοποίησε τη φρονιμάδα για να θολώσει τα νερά, όταν η συνείδηση του πιστού λαού της Θεσσαλονίκης, βοά για την αδικία?
Έλεος! Ο Θεός να μας φυλάει
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου