Του Σεβ. Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικολάου
Η βαθειά οικονομική κρίση που διέρχεται η Ελληνική κοινωνία πέραν των δεινών έχει και μερικά καλά, τα οποία, εάν συνειδητοποιήσουμε, ημπορούμε από το πικρό να παράγουμε γλυκύ και από τη δοκιμασία να περάσουμε στην επιτυχία.
Εμείς θα μείνουμε σε ένα μόνο στοιχείο, που για την Εκκλησία είναι ευκαιρία, την οποία δυστυχώς δεν έχουμε αντιληφθεί και δεν έχουμε χρησιμοποιήσει.
Είναι ο περιούσιος λαός. Η λέξη «περιούσιος» προέρχεται ετυμολογικά από τη λέξη «περιουσία». Ο λαός μας είναι η περιουσία της Εκκλησίας.
Εάν κινητοποιήσουμε και εμπνεύσουμε τον λαό μας, δεν έχουμε ανάγκη από τα Ευρωπαϊκά προγράμματα και τις κρατικές επιχορηγήσεις.
Αυτές ας χρησιμοποιηθούν για τη λειτουργία της κρατικής μηχανής και τα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά έργα.
Την φιλανθρωπία μας και τα έργα της Εκκλησίας θα τα στηρίξει ο λαός εκ του υστερήματός του γιατί γνωρίζει καλά, ότι πραγματοποιούνται με τιμιότητα, διαφάνεια, αγάπη προς τον πάσχοντα άνθρωπο και τη δόξα του Αγίου Ονόματος του Θεού.
Στη Εκκλησία υπάρχει η αρχή «τα σα εκ των σων» Ο πιστός άνθρωπος φροντίζει τον συνάνθρωπό του και από το υστέρημά του κτίζει Ναούς και Μοναστήρια, οργανώνει συσσίτια και συντηρεί γενικά τα προνοιακά έργα της Εκκλησίας.
Το θαυμαστό είναι, ότι σε περιόδους πολέμων, οικονομικής κρίσεως και ποικίλων περιπετειών η Εκκλησία κατόρθωσε να κινητοποιήσει το λαό της και να κάνει πραγματικά θαύματα, όπως πρόσφατα στην Κατοχή και τώρα στην σημερινή κρίση.
Από το να εκλιπαρούμε τους πολιτικούς και να κάνουμε υπέρ αυτών ανεπίτρεπτες εκπτώσεις σε θέματα ηθικά και Εκκλησιαστικά, είναι προτιμότερο να παρακαλούμε τα παιδιά μας, τον ευσεβή λαό μας, να προσφέρει υπέρ του πλησίον και των φιλανθρωπικών δράσεων της Εκκλησίας.
Έχει αποδειχθεί, ότι όσα γίνονται με τον ιδρώτα και την αγάπη του λαού της Εκκλησίας εκπέμπουν την γλυκύτητα της αγάπης του ανθρώπου προς τον άνθρωπο και λειτουργούν με πλούσια την ευλογία του Θεού.
Μη σκεφθεί κανείς, ότι θα είναι αφροσύνη να αποποιηθούμε την δυνατότητα οικονομικής ενισχύσεως των έργων μας από διαφόρους φορείς.
Πιο μεγάλη αφροσύνη θα είναι όμως να αποποιηθούμε την δυνατότητα που μας παρέχει ο περιούσιος λαός μας και να του δημιουργήσουμε την ψευδαίσθηση ανικανότητάς του να χρησιμοποιήσει τα αποθέματα της αγάπης του για την στήριξη του πάσχοντος και εμπεριστάτου πλησίον του.
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου